فصل سی و یکم تا چهل و دوم رمان مهناز زنی 16 ساله

فصل سی و یکم تا چهل و دوم رمان مهناز زنی 16 ساله

فصل سی و یکم

صبح روز بعد از راه رسید تمام مدت من نخوابیده بودم و پشت در با ارمین حرف میزدم حتی این اخر سری ها راست ماجرا رو هم براش تعریف کردم اما اون تموم مدت میگفت تو لیاقت عشق منو نداشتی از اول منو دوست نداشتی و خداییش راست هم میگفت اما وقتی به خودم رجوع کردم و حس کردم که رضا برای همیشه رفته خواستم زندگیمو نگه دارم اما هر کاری کردم نشد منو با گریه و زاری و چشمای کاسه ی خون تا دم در محضر کشون کشون برد حتی تو راه هم حرفام رو باور نکرد جلوی در محضر گفت خوش حالم که این جا اشنا داریم و زود خلاص میشیم واقعا خوشحالم….اگه میخوای زنگ بزن داداشت بیاد اگرم نه من دوستام رو میگم بیان به عنوان شاهد اینجا باشن……نه من به میلاد زنگ نمیزنم تو هم همین جا مهرم رو میدی و خلاص هر چی بهت گفتم چی شده باور نکردی زندگی بی اطمینان واقعا فایده ای نداره بالاخره نوبت ما رسید چند بار این سوال تکرار شد مطمئنید؟و هر بار ارمین با اشک اما محکم تر از قبل جواب مثبتی به این سوال میداد هر دو اشک میریختیم و کسی که قرار بود خطبه طلاق رو جاری کنه گیج شده بود برای اخرین بار پرسید اقای سروش بخونم؟نه یه لحضه صبر کنید ارمین گونه من رو بوسید اشک هامون باهم درگیر شده بودند لحظه ای روی گونه ام مکث کرد و بعد اروم درگوشم گفت خیلی دوستت داشتم داشتم داشتم و بعد خطبه جاری شششششد و ما از هم جدا شدیم مهریمو همراه خودش اورده بود ۱۴ سکه طلا و بهم داد دیگه حتی تو صورت هم نگاه هم نکردیم با اشک و اندوه از هم جدا شدیم داشتم فکر میکردم که چه خریتی کردم حالا باید کجا برم چی کار کنم اما سوالاتم بی جواب میموندن مسلما نمیتوستم به اغوش گرم برادرم برگردم چون بلایی رو که ارمین سرم نیاورده بود میلاد سرم میاورد بنابر این به پریناز پناه بردم و همه چیز رو با گریه و اشک و اندوه براش تعریف کردم پری پیشنهاد داد که پیش میلاد برگردم اما خودم هم دیگه روی برگشتن نداشتم البته تا یه مدتی بالاخره به مامان پرپر رو انداختم و اون بهم گفت تا وقتی که یه جارو برای اجاره پیدا کنم میتونم پیشش بمونم البته به اون نگفتم که برادر دارم ۵ روز اون جا موندم تا بالاخره تو یکی از کوچه های میدون خراسون الونک خرابه ای پیدا کردم که پیرزنی که گوشش هم سنگین بود تو اون زندگی میکرد و ماهیانه برای اتاق کوچیکی که بهم میداد ۵۰ تومان ازم میگرفت با اشک و اندوه از پرپر و مادرش تشکر کردم و نامه ای دادم که به دست میلاد بدن و با همه تنهایی هام وارد خونه جدید شدم میدونستم که پولم خیلی زود تموم میشه بنابراین دنبال کار گشتم خیلی دلم هوای برادرم رو کرده بود شب ها از غصه دوریش بالشم خیس و چشمام خونین بود اما چه فایده روی برگشتن نداشتم…از یه طرف به اون پیر زن بیچاره میرسیدم از یه طرف از درد و غم مینالیدم و از طرفی دنبال کار بودم تا بالاخره تو یه شرکت به عنوان منشی با ماهی ۱۵۵ تومان مشغول به کار شدم با این که سرم گرم شده بود از ناراحتی هام کم نشده بود توی نامه نوشته بودم که از تهران به یه دهات میرم خیلی سعی کردم برگردم خیلی اما روش رو نداشتم اصلا نداشتم…من تو اون شرکت کار میکردم تا بهمن ماه که دختری برای کار به اون جا اومد و چون رئیسمون به اون دختر علاقه مند شده بود من اخراج شدم و اون جای من ثبت نام شد به یه ماه نکشید که پس اندازم ته کشید و من پولی نداشتم و کاری هم نمیتونستم بکنم و. جایی هم استخدام نمیشدم یکی از این روزایی که برای پیدا کردن کار از این ور شهر تا اون ور شهر پیاده رفته بودم پسری جلوی پام بوق زد میدونم خودتون حدس میزنید که چی میخواست من که دیگه چاره ای نداشتم ذیرفتم کارم و شغل قشنگم شده بود خود فروشی وضعم خیلی بهتر از قبل شده بود به پیر زن هم میگفتم که اضافه کاری میمونم اونم چون ساعت ۸ میخوابید نمیدونست من کی میام و کی کیرم………….از اون جایی که دنیا خیلی کوچیکه توی ماهه اسفند بود که من به خونه ی پسر مجردی رفتم که اتاقا خیلی هم صورت زیبایی داشت و من داشتم کم کم بهش علاقه مند میشدم اون روز بعد از این که حالی بهش دادم ازم پرسید حالت خوب هست بگم یکی دیگه از دوستام هم بیاد برای یه لحظه از خود کثافتم حالم بهم خورد اما قبول کردم منو فرستاد تو اتاق خواب و گفت که منتظر بمونم…………………………..

یه یه ساعتی تو اتاق نشستم و منتظر موندم بعد از یک ساعت پسره اروم به در ز سرش رو از لای در

داخل کرد و گفت گفتم رفیقم بیاد اونم اومد بگم بیاد تو عزیزم بگم بیاد یه حالی بهش بدی بنده خدا پسر

مذهبیه با ترس و لرز اومده بار اولشه

-بسه دیگه قصه نگو بگو بیاد

روی تخت نشستم و ژست گرفتم صدای در به صدا در اومد

-بفرمائید تو

در به ارومی باز شد و پسری که نگاهش رو به گل قالی دوخته بود وارد اتاق شد

با دیدنش از حال رفتم رضا بود این امکان نداشت نه ممکن نبود مگه میشد وقتی چشم تو چشم شدیم

فقط یه کلمه تونستم بگم

-رررررررررضاااااااا اینجا……

به هوش که اومدم نیم ساعت گذشته بود رضا منو تو اغوش گرفته بود و اشک میریخت و دوستش سهند

رو هم از اتاق بیرون کرده بود با قطره های ابی که به صورتم پاشیده شد و البته معجزه ی اشک هاش به

هوشم اورده بود سخت گریه میکرد

تو ناله میپرسید

-چی کار کردی با خودت دختر؟خدفروشی؟حیات کجا رفته ارمین چی شد تو رو خدا حرف بزن بگو این

چیزی که میبینم دروغه بگو دیگه از اغوشش بیرون پریدم و جلوی پاش نشستم به گریه کردن

-میبینی رضا؟میبینی به چه روزی افتادم؟تو منو به این روز انداختی……و شروع کردم خاطره ی اون شب

رو براش تعریف کردمچندیدن بار منو بوسید و گفت چرا چرا به خود فروشی رو اوردی خاک بر سرت کنن

چرا اخه مگه اون داداش بیغیرتت انداختت بیرون

-نه رضا خودم دیگه روی برگشتن نداشتم مهریمو گرفتم و تو پایین شهر یه جا پیش یه پیرزن زندگی

میکردم رفتم منشی شدم یه پول بخور نمیری در میاوردم اما با نامردی تمام اخراجم کردن دنبال کار

گشتم زن دیپلمه به دردشون نمیخورد پس اندازم که تموم شد دیگه بی چاره شده بودم چاره ای

نداشتم ای کاش زندگی من این جوری نمیشد کاش پدر داشتم کاش بابام پر نمیکشید

-خود کشی کرده بودی بهتر از این بود مهناز خودکشی بهتر از این بود

دستاشو گرفتم و بلندش کردم به سمت کیفم رفتم تیغی رو از توش در اوردم و بهش نشون دادم گریه

کنان گفتم

-میبینی رضا؟میبینی اینو همه جا همه وقت پیشمه بیا بزن بیا خلاصم کن بذار لااقل به یه چیز تو زندگیم

برسم بذار به دست شاهزاده سوار بر اسب سفیدم بمیرم بزن رضا تو رو خدا بزن

شروع کرد به فحش دادن دستمامو با یه دستش گرفت و با دست دیگش شروع کرد به سیلی زدن چپ و

راست دردم میومد اما چه درد لذت بخشی بود اخ نگفتم فقط مدام بهش میگفتم

-اخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخی بزززززززززززززززززززن رضا بزن خالی شی اینقدر بزن که بمیرم

و وقتی دید از گوشه لب و بینی ام خون جاری شده از کتک کاری دست کشید و صورتم رو در اغوش

گرفته و با صدای بلند گریه میکرد خون لباس سفیدش رو گلگون کرده بود

بهش گفتم

-رضا زود خسته شدی بزن من که حرفی نمیزنم من اخم نمیگم که ناراحت نشی من تو اوج لذتم وقتی

دستات محکم صورتمو نوازش میکنن بزن رضا

-خفه شو مهناز خفه شو دیگه الافی و هرزه پری و خود فروشی تموم شد دیگه مال خودم میشی عقدت

میکنم میبرمت تو خونه خدم ولی وای به حالته اگه دست از پا خطا کنی وای به حالته اگه اون موقعی که

با هم ازدواج کردیم بریم بیرون و نگاهت جز به زمین باشه اون موقست که دیگه از خود بی خود میشم

من ارمین نیستم یه چیزیم دو برار میلاد سگ و مذهبی دوباره شروع میکنی نماز میخونی بچه دار

میشیم میفرستمت دانشگاه……..زندگی میکنیم …….مهناز یه چیز میگم دروغ نگو منو هنوزم دوست داری

-راستش رو بگم من دوستت ندارم من دیوونتم ولی مامان بابات چی رضا خودت چی تو خیلی بیشتر

ازنا لیاقت داری تو میتونی با یه دخترباکره ازدواج کنی که پول دار باشه و ننه بابا داشته باشه و با حیا نه

من که هیچ کدوم از این ها رو ندارم

من تو رو دوست دارم مهناز به مامان بابام هم نمیگم ازدواج کردی بهت میگم بچه یتیمی و داداشت تردت

کرده اگه یکم دلشون به حالت بسوزه و نجابتت توجهشونو جلب کنه همه چیز حله اگرم موافقت نکردن

به درک فرار میکنیم اما من از پول بابام نمیخورم من رو پای خودم وایسادم و یه خونه ۹۰ متری دارم با

من ازدواج میکنی مهناز؟

-از الان اختیارم دستته عزیزم تو بگی میمیرم تو بگی میمونم

باورم نمیشد انگار همه چی خواب بود خدایا چه قدر بزرگی تو چه قدر مهربونی بعد از این همه سختی

یه راحتی هم گذاشتی خدایا شکرت

محمد رضا با اشک و گریه به من گفت که لباسام رو بپوشم بعد در اتاقی رو که قفل کرده بود باز کرد

دوستش پشت در شاکی وایساده بود و داد و بیداد میکرد و مدام به رضا بد و بیراه میگفت تا این که گفت

-اوی مرتیکه صید منو کجا میبری از شادی شیون میکنی میخوام باهاش حال کنم

تا اینو گفت رضا بهش یورش برد و یخه اش را چسبید و بهش گفت

-یا دهنتو ببند یا گل میگیرم درشو برات

و پسره در حالی که داشت خفه میشد گفت باشه دیوانه چرا این جوری میکنی؟؟؟؟؟

و از در خانه بیرون امیدیم دلم شور میزد اما انگار تهش روشن بود با دیدن نور دلم صفا گرفت رضا که حال

چشمانش متورم اما لبش خندان بود گفت

-اوی خانم خانما از الان فکل بیرون بذاری با من طرفیاااااااااااا ببین مهناز من با یه ذرش حرفی ندارم اما

بهتره عادت کنی که جلوی مامان اینا سوتی نشه.بعدم که باهم ازدواج کردیم دیگه خیالم راحت میشه

روسریم رو جلو کشیدم و گفتم

-هر چی شما بگی

و با هم به طرف ماشین رفتیم و سوار شدیم توی ماشین من غرق در ارزو بودم اما رضا میخواست

صحبت کنه و سنگاشو وا بکنه و گربرو دم حجله بکشه مخصوصا که من…………بهش حق میدادم خب

راست میگفت بی چاره اون دلش بیشتر از من شور میزد

-ببین مهناز من تو رو واقعا دوست دارم تو باید یه ۱ ماهی دندون رو جیگر بذاری تا من مامان اینا رو اماده

کنم بعد میبرمت که ببینیشون تو این یه ماه هم هیچ کاری نمیکنی و از خونه ای که میبرمت توش بیرون

نمیایخودم برات خرید میکنم و بهت میرسم فهمیدی

با صدای اروم گفتم

-هر چی تو بگی اما من تو خونه خودم راحتم نمیخوام برات شر بشه

-شر؟کدوم شر خونه من اسباب داره و خالی افتاده کسی هم بهش سر نمیزنه میخوام از الان خانم خونه

بشی و یکم تمیزش کنی

دوباره تو چشماش عمیق شدم اما سکوت کرده بودم دوباره پرسید باشه؟

-چشم هر چی شما بگی

برای یه لحظه لبخندش به صورت غم ناکی تبدیل شد و اشک تو چشماش حلقه زد روش رو ازم برگردوند و گفت

-به خاطر سیلی ها ببخشید میدونم که خیلی دردت اومده ولی باور کن من از تو بیشتر درد میکشیدم

قبول کن که برات لازم بود امید وارم حلالم کنی

دستی رو صورتم کشیدم و گفتم

-حلال کنم؟؟؟؟تازه باید تشکرم بکنم ارومم کرد خودم از خودم بدم اومده بود خودم خودمو تنبیه میکردم

دستمو میسوزوندم انگشتمو میبریدم اما اروم نمیشدم تو ارومم کردی کاری که ارمین باید خیلی وقتپیش انجام میداد

-ازش خبر نداری

-نه

-دوستت داشت

-اره

-من یه امتیاز از اون بالاترم چون من دیوونتم

خنده روی لبانم نشست خیلی زود منو به خونش برد وای که چه رویایی بود باورم نمیشد خدایا من دارم

درست میبینم؟؟؟؟؟؟مگه میشه؟؟؟؟؟؟؟؟یعنی امکان داره

منو توی خونه تنها گذاشت و برای خرید بیرون رفت ۳ ساعت بعد در حالی که من داشتم خونه رو تمیز

میکرد با دست پر برگشت از کمک کردنش معلوم بود که پسر کاریه درسش هم خیلی خوب بود دانشگاه

میرفت و معماری میخوند ساعت ۱۰ شده بود

-مهناز من دیگه باید برم خونه شب که نمیترسی

-از تنهایی

-اره؟میترسی؟؟؟؟؟؟؟؟

-نه من خیلی وقته تنها بودم ولی حالا نیستم چون تو تو قلبم خونه کردی

لب هاش رو جلو اورد تا من رو ببوسه لب هایی که من عاشقشون بودم اما عقب کشید و گفت میخوام

لذت خوردن لب هاتو بذارم برای شب عروسیمون

اینو گفت و رفت

زمان به سرعت میگذشت هر روز ۳ ساعت باهم بودیم میگفتیم و میخندیدیم کمکم شروع شد اولش

باباش با ازدواج با من مخالف بود و مامانش از خدا خواسته اما بعد از یک ماه باباش هم راضی شد که

منو ببینه هیچ وقت یادم نمیره چه روز پر حیاهو و پر استرسی بود اومده بود خونه که طرز پوشش منو

ببینه اما وقتی دید که من درست مثل یه دختر بچه مظلوم با حجاب و با وقار روی صندلی نشستم و

براش اب میوه گرفتم از خوش حالی داشت پر در میاورد اب میوه روی میز رو برداشت و خورد و تشکر کرد

و گفت چند تا صلوات بفرست ایشالا خدا کمکمون میکنه فقط اگر بابام یه وقت یه چیزی گفت زود ناراحت نشو این جوری همه چی خراب میشه

لبخند ارومی زدم و جلوش ایستادم و گفتم

-خیالت راحت من کاری نمیکنم که تمام دنیام رو از دست بدم ولی یه سوال پدرت میدوننه من این جا زندگی میکنم

-اره این یکی رو میدونه بهش گفتم اولین باری که دیدمت یه اقایی مزاحمت شده بود و این جوری با هم

اشنا شدیم و وقتی من فهمیدم شرایط بدی داری اوردمت تو اون خونه ولی تو درو روم قفل میکنی و اجازه ورود بهم نمیدی

-اگر شناسناممو ببینن چی؟

-نه خیالت را حت

و پر استرس به سمت خونشون راه افتادیم ارایش چندانی نکرده بودم جز یه رژ خیلی کمرگ صورتی و یه

مداد توی چشمم که به قول رضا زیبایییش رو ۱۰۰۰۰۰۰ برابر کرده بود

بالاخره رسیدیم وای داشتم میمرد دستام یخ زده بود نمیخواستم باور کنم که همه ی ارزو های خوبم در

حد یه خواب بچه گانه بوده و بس بالاخره به هر دردسری بود رضا منو اروم کرد و وارد قصر رویاییشون

شدیم نمیدونم چرا همچین ادمایی حاضر شده بودند من هیچی ندار رو ببینن شاید چون فهمیده بودن

که همه چیز تو پول نیست……

وارد شدیم چه خانواده ی خوب و دوست داشتی و ارومی من با دیدن چهرشون اروم گرفته بودم و نرم

حرف میزدم و پدر و مادرش تمام مدت لبخند به لب داشتند و وقتی از پدرم گفتم و نامش رو به زبون اوردم

پدره مثله برق سه فاز از جا پرید و گفت چند بار از پدرم خرید کرده اخه خودشم بازاری بود و وقتی پدرم رو

شناخت رو به زنش گفت خانوم این دختر ادم اصل و نسب داری بعد بلند شد و پیشونی رضا رو بوسید و گفت

مبارکت باشه پسرم

مبارک جفتتون باشه

بفرمائید دهنتون رو شیرین کنید

.

.

.

.

باورم نمیشد خدا به همین راحتی من رو زن مردی کرد که شکستگی ابروی چپش و اون لب های زیباش

منو به وجد اورده بود و ۳ سال در عشق سوزانده بود شب ها و روز های بدی را سپری کرده بودم و حال

در انتظار طلوع دوباره خورشید نشسته بودم با این که خدا رو برای نعمتی که بهم داده شکر میکردم در

دلم اشوب بود میترسیدم از این که اه ارمین زندگیم رو خراب کنه هیچ وقت نتونستم بهش حق بدم هیچ

وقت اما حالا میفهمم که ما هر دو مظلوم واقع شده بودیم میلاد به من ظلم کرده بود و من به ارمین.باید

دوباره خواندن نماز را از سر میگرفتم میدانستم رضا مرد غیرتی و مذهبیی هست و نمیخواستم با کار

های بچه گانه ام ازارش دهم خانواده ی رضا خیلی مذهبی نبود دخترای فامیلشان هم دوست پسر

داشتند و هم چادری بودند خلاصه فامیل عجیبی بودند .پدر رضا خواستار شد تا جشن بزرگی بر پا کند و

فامیل را به این عروسی دعوت نماید تا همه مرا بشناسند اما من مخالفت نمودم و رضا خوب دلیل این

مخالفت را میدانست به هر حال ان شب تمام شد و من زیر بار گرفت عروسی نرفتم با ان که بار ها و

بارها این ارزو را در دل پرورانده بودم خداحافظی گرمی کردم تا به خانه بازگردم پدر رضا که کمی به خاطر

مخالفتم عبوس به نظر میرسید به رضا تشری زد و گفت خانمتو نمیرسونی؟دیر وقته-چرا دارم مرم دیگه

بابا……نگاه رضا در چشمان پدر خیره شد ناگهان پدر زیر گریه زد

-بابا بابا احمد الهی قربونت برم چرا گریه میکنی پسرت داره مردی میشه برا خودش

-من ارزو داشتم عروسیتو ببینم بابا

رضا بازوی پدر رو گرفت و با خود به اتاق برد تا با او حرف بزند

بعدا به من گفت که با او چنین صحبت کرده است

ببین بابا مهناز تنهاست قبول کن که ناراحت میشه شب عروسی ببینه فامیلی از اون وجود نداره در

حالی که فامیل چند صد نفری ما دارن اون وسط قر میدن تو به جا ی این حرفا باید شرایط مهناز رو برای

فامیل توضیح بدی تا ازارش ندن هر چند که خودم مطمئنم مهناز اون قدر دل گیرایی داره که به زودی با

همه رفیق و کاملا مچ میشه

حرف های رضا برای پدر به مثال اب روی اتش بو چرا که او خود یتیم بزرگ شده بود و خوب میتوانست من را درک کند

لحضه ای بعد در حالی که دیگر خستگی در چشمان احمد اقا دیده نمیشد از اتاق بیرون امدند رضا از دور

به من چشمکی زد و من تا ته قضیه را خواندم و به او لبخند نرمی تحویل دادم

بالاخره خداحافظی کردیم و از ان خانه بیرون امید قرار بر ان بود تا چند ماهی نامزد باشیم تا من در فامیل

رفت و امد کنم و همین هم شد ان شب به زودی گذشت و من با چند بار رفت و امد در فامیل رضا

توانستم دل عمه عمو و دایی هایش را به دست اورم و با جوانان فامیل هم حسابی مچ شده ببودم در

این میان تنها چیزی که ازارم میداد نگاه های زن جوانی بود که یکسال از ازدواجش میگذشتمهسا دختر

عموی بیست ساله رضا……..

چند بار در باره ی او از رضا سوال کردم و او هم هیچ جوابی نداد تا بالاخره یک روز عصبی شد و با صدایی

که کمی تن ان بالا بود گفت

-چی میخوای بشنوی مهناز هان؟؟؟؟؟بذار بهت بگم مهسا یه زمانی به من علاقه داشته اما من اونو

دوست نداشتم بالاخره هم تونست پسر مورد علاقه خودش رو انتخاب کنه حالا هم با دیدن تو یاد اون

موقع های خودش میافته و فکر میکنه میتونسته جای تو باشه فهمیدی دیگه در باره این موضوع سوال نکن

-خیله خب رضا چرا داد میزنی من که حرفی نزدم

ارام در چشمان مظلومم خیره شد و گفت

-ببخشید قربون چشمای خوشگلت بشم حالا بخند تا من اون چال گوشه گونت رو ببینم بخند دیگه

کمی ناز کردم و بعد لبخندی از سر شوق به او تحویل دادم

قرار بو سه ماه نامزد باشیم اما من زود تر خود را در دل فامیل جا کردم و در اردیبهشت ماه درست در روز

اول ان به عقد رضا در امدم و اولین روز زندگی مشترکمان را شروع کردیم

اولین شبی بود که با هم در یک خانه بودیم رضا مرا در اغوش گرفته بود و میچرخاند لحضه ای در خود

گفتم کاش دختر بودم مهم نبود از نظر من یک زن میتوانست هر وقت که بخواد مهر خود را در دل یک مرد بیاندازد فقط کافی بود اراده کنم

ان شب پس از ضیافت جنسی که باهم داشتیم از رضا پرسیدم

-قول میدی همیشه در کنارم بمونی

-نه

-خیلی بدی نامرد اخه چرا

-شاید خدا خواست و من زود تر از تو راهی برزخ شدم اون وقت چیکار کنم

-رضا شب اولی از این حرفا نزن گه خوردم حرفمو پس میگیرم

رضا در حالی که روی تخت ولو بود و به سقف خیه شده بود غلتی زد و روی بدنم دراز کشید و لب هایم را بوسید و گفت

تو با من باش من مگه خلم جیگری مثله تو رو ول کنم اتیش پاره

-خوبه خوبه این جوری حرف نزن که اصلا بهت نمیاد

چیه؟؟؟؟اقت گرفت؟؟؟؟؟تازه بازم بلدم تو مثله یک ماهی میمونی که تو تنگ تخت خوابم قل میخوری و وول میزنی

-رضا خفه شو گند زدی به هر چی شاعره پسر

-خب این یکی چطوره تو همانند ماهی اخه میدونی مهناز صورتت مثل ماه چاله داره دیگه

-رضا؟؟؟؟؟؟؟

-چیه ماهی جونم

-دوستت دارم

-خسته نباشی واقعا فقط همین

-نه

-خب بگو

-رضا؟؟؟؟؟؟؟

-چیه

-دیوونتم هستم

در چشمانم خیره ماند و گفت

-الان به ما میگن لیلی و مجنون دیگه اره؟پس هوس کردم یکمی قلقلکت بدم که از خنده اشک از چشمات سرازیر شه بیشتر شبیه دیوان ه ها شی

و شروع کرد

واااااااااااااایچه شبی بود کاش تمام نمیشد

فردای ان روز درحالی که رضا خسته و کوفته ساعت ۸ از سر کار باز میگشت و من برایش شام پخته بودم با کلی کتاب وارد شد و گفت

تنبلی بسه من لیسانسم رو گرفتم تو هم باید بگیری خودم بهت کمک میکنم

-رضا من نمیخوام خودمو درگیر درس کنم

-ولی زن اقای کیان باید تحصیل کرده باشه باید

-خواهش میکنم نه

دستشو به کمرش زد و در حالی که سعی میکرد خودشو عصبی نشون بده گفت

-هوس گوشمالی کردی؟؟؟؟؟؟

-اوهو مگه حضرت اقا از این کارام بلدی؟؟؟؟؟

-پس چی خیال کردی من همه جور گهی بلدم بخورم

با گفتن این حرف هر دو خندیدی م و من ادامه دادم

-تسلیم من نمیخوام استخونام خورد شه

-من گه بخورم رو فرشته ها دست بلند کنم ولی اینو جدی میگم تو بچه درس خونی بودی لیسانستو

باید بگیری هرچند که کمی میترسم

-از چی؟؟؟؟

-از محیط دانشگاه

-خیلی بیشعوری

-چرا فحش میدی

-به من اعتماد نداری

-چراااااااااااا ببخشید ولی قول بده حلقتو از دستت در نیاری

-معلومه که این کارو نمیکنم

-باشه از فردا باید شروع کنی

-چشم هر چی تو بگی

-فردا بریم خونه مامانم اینا؟؟؟؟؟

-نه اونا بیان اینجا

-سختت نیست به همین زودی؟؟؟

-نه الان زنگ میزنم برای شام فرداشب دعوتشون میکنم

-ممنون عزیزم

-وظیفمه تشکر نداره

روز ها به خوبی سپری میشدند و من در طول روز مقداری هم درس میخوندم …..تابستان فرا رسید ۸ تیر ماه بود که رضا با پیشونی خونین و عرق و بلوز خیس وارد خونه شد

-اخ اخ

-رضا رضا الهی دورت بگردم رضا الهی قربونت برم چی شده رضا هان صبر کن صبر کن الان زنگ میزنم اورژانس

-نه اییییییییی نه نمیخواد گوش کن به من برو و اتاق و درو قفل کن

-چرا اخه چی شده رضا حرف بزن

با اه و ناله ولم صداش رو بالا تر برد و گفت

-گم شو تو اتاق و درو ببند الان داداشت میرسه.برو دیگه………

-من هیج جا نمیرم هیج جا

-د برو پدر سگ نمیبینی چه بلایی سرم اورده الان توان این که از تو در مقابل اون وحشی مراقبت کنم ندارم د برو دیگه

-هیج جا نمیرم رضا بذار بیاد

دستش رو گرفتم و رو ی صندلی نشوندمش به اورژانس زنگ زدم

خیلی زود به ما رسیدند و گفتند سر رضا فقط یه زخم برداشته و بدون بخیه هم خوب میشه و جلوی زخم

رو گرفتند و اتلی به دستش انداختند چون ضرب دیده بود و احساس درد میکرد با خروج اون ها از خانه در

حالی که من به رضا اب قند میدادم زنگ در به صدا در امد

وای که چه قدر دلم برای میلاد تنگ شده بود رضا توانسته بود جای اورا هم برای من پر کند

رضا بار دیگر از من خواست که به اتاق بروم و من سربا زدم و گفتم

-ببخشید این یه بار به حرفت گوش نمیکنم میخوام ببینم چرا این بلا رو سر شوهرم اورده زنگ در ر زدم و میلاد از پله ها بالا امد و ۵ پله مانده به در خانه در چشمانم خیره شد………….

چشمای میلاد باید اشک رو روی گونم جاری میکرد اما نکرد چون من ازش تو تا کینه به دل داشتم شایدم بیشتر.اول به خاطر این که دو سال از زندگیم رو تباه کرده بود و دوم برای اینکه رو عزیز ترین کسم دست بلند کرده بود روی اون پله کمی مکث کرد و سپس بالا اومدم اشک توی چشماش جمع شده بود با بغض گفت

-سلام خواهر بی وفای من تعارف نمیکنی بیام تو

-سلام برادر نامرد من چرا بفرمائید

باورود میلاد رضا که روی کاناپه نشسته بود اتل دور دستش رو باز کرد و کنار من ایستاد

-رضا جان نگران نباش برو استراحت کن من میخوام برم برای داداشم چای بیارم

رضا به احترام این که میلاد مهمونه حرفی نزد

من که به اشپزخانه رفتم رضا دست میلاد رو گرفت و گفت با این پارچه ی شل و لی که دور دستت بستی زخمت بد تر میشه

-نگران نباش مهندس بذار خون بیاد مهم نیست

مهناز-همین جوری میخواین وایسین بیاید بشینید دیگه

به طرفشون چای تعارف کردم و بدون زدن کوچکترین حرفی خووردن چای رو شروع کردم میلاد و رضا کنار هم نشسته بودند و نگاهم میکردند میلاد با چشمهای خیس توی چشم های من زل زده بود

مهناز-چیه میلاد چته؟؟؟توقع نداشتی منو این جا تو یه همچین خونه بغل دست یه همچین مردی ببینی نه؟؟؟؟؟؟توقع داشتی الان پیش رمین باشم خیلی نامردی دوسال تموم زجرم دادی تو راست میگفتی ارمین پسر بی عیب و نقصی بود یه مرد کامل اما من اونو دوستش نداشتم چرا رضا رو مجبور به نوشتن چیزی کردی که حرف دلش نبود هان؟؟؟؟تو که میدونستی با رفتن ناگهانی رضا جای یه زخم تو دل من میمونه چرا با من این کارو کردی بی معرفت به تو میگن برادر؟؟؟؟؟؟؟به تو میگن سایه سر؟؟؟؟؟؟؟از وقتی که رفتم چه قدر دنبالم گشتی هان؟؟؟؟؟؟؟

دست خودم نبوداشکهام از روی گونه هام سر میخوردند و پایین میافتادند میلاد هم اشک میریخت و رضا چشماش رو بسته بود و دندون هاشو روی هم فشار میداد

میلاد از روی صندلی بلند شد با بلند شدنش انگار که رضا ترسیده باشه چشماش رو باز کرد و از جا پرید که بهش تشر زدم و گفتم بشین رضا خواهش میکنم

میلاد جلوی پای من نشست و گریه کنان گفت

-همه جا رو دنبالت گشتم مرده شور خونه …….بیمارستان……..خونه مامان بزرگ هر جا رو که فکرش رو

بکنی ارمین رو دوبار روانه ی بیمارستان کردم ………………سرزنشش کردم که چرا تو رو از خونه انداخته

بیرون و طلاقت رو گرفته بدون این که به من بگی و اون وقت اون در جواب تمام حرفام همین یه جملرو تکرار میکرد

(مهناز میخواست ازاد باشه)))))))اون وقتی که واقعیت رو بهش گفته بودی باور کرده بود اما به خاطر خودت طلاقت داد…………..بعد از اون دیگه چشمم به چشممش نیافتاد

امروز که رضا منو توی خیابون دید سراغ تو رو از من گرفت……….

رضا-بذار بقیشو من بگم اقا میلاد.مهناز من میدونستم تو قلبن میلاد رو دوست داری جلو رفتم و باشرم

ساختگی سراغ تو رو ازش گرفتم زد زیر گریه ………..نتونستم طاقت بیارم ببهش گفتم که الان همسر

منی با هم دست به یخه شدیم داداشت از من گله داشت که چرا بهش نگفتم خواهرش

کجاست.نمیدونست که خواهرش خودش دلش نمیخواسته ببینتش الانم جفتمون این جاییم

میلاد اومد حرف بزنه که پریدم بین حرفش

-فرصت بده ببخشمت میلاد فرصت بده میلاد رو در روی رضا وایساد و او ن رو در اغوش کشید و به خاطر کتک کاری ازش عذر خواهی کرد داشت از در بیرون میرفت که صداش کردم

-میلاد؟؟؟؟؟؟؟؟

-جانم

-بخشیدمت فقط به خاطر رضا و به خاطر این که میدونم اگه کاری کردی از روی علاقت به من بوده برگشت و منو در اغوش کشید نزدیک به ۱۵ دقیقه در اغوش هم اشک ریختیم و هاهای گریه کردیم

بعد میلاد خداحافظی کرد و رفت و من پخش زمین شدم…………چشم که باز کردم تو بیمارستان بودم یک دستم در دست رضا و دیگری در دست میلاد بود

حالم بد شده بود و ضعف بیهوشم کرده بود اون شب به هر بدبختیی بود گذشت صبح روز بعد سعی کردم با خنده از جام بلند شم و دوباره با لبخند رضا رو برای نماز بیدار کنم

-رضا رضا جان پاشو پاشو الان قضا میشه ها

-سلام

-سلام صبحت به خیر عزیزم

-تو چرا پاشدی مگه قرار نبود استراحت کنی

-اون مال دیروز بود امروز یه روز تازست نمیخوام با خاطرات بد دیشب خراب بشه راستی رضا به خود میلاد هم گفتم بابا مامانت فعلا نباید بفهمن سرو کله میلاد پیدا شده باشه

-باشه هر چی تو بخوای خانم گل حالا تا اون چادر نماز قشنگت سرته بیا یه بوس به اقاتون بده

-اقامون اول باید نمازش رو بخونه بدو تا با وشگون بلندت نکردم

از اون به بعد دوباره همه چی روال عادی طی میکرد میلاد هر ۲ هفته یه بار به ما سر میزد لیسانس کامپیوتر گرفته بود و همزمان با این که تو دانشگاه سراسری درس میخوند یه جای خوب هم مشغول به کار شده بود و وعضش از این رو به اون رو………….

رضا هم سعی میکرد تو درسها به من کمک کنه منم نمیذاشتم کار خونه انجام بده چون بیچاره خیلی زحمت میکشید ما خیلی با فامیل رفت و امد نداشتیم اما گاه گاهی به مامان بابا ی رضا سرمیزدم

رضا یه مرد کامل بود و یه اشکال کوچولو داشت این که زود عصبانی میشد روز ها گذشت و گذشت تا بعد

از سالگرد فوت بابام که به بهشت زهرا رفتیم یه تماس کاری با رضا گرفتن رضا اون موقع علاوه بر این که

کارهای حساب داری پدرش رو انجام میداد تو یه شرکت ساختمان سازی هم مشغول به کار شده بود

اون روز یه پروژه مهم رو به رضا واگذار کردند و اون گفت که ممکنه شبا دیر تر بیاد خونه و نتونه تو درسا

بهم کمک کنه منم که میدونستم هر کاری میکنه به خاطر خودمه قبول کردم این پروژه دو ماهه بود رضا

۱۲ شب میمد خونه و سریع میخوابید گاهی احساس میکردم دلم برای شوهرم تنگ شده

نگیره بنده ی خدا دیشب که من با اون حال اومدم خونه از زور ۵ تا قرصی بود که خورده بودم که خوابم

نبره تو خوردنش زیاده روی کرده بودم فکر کردی مستم امروز هم هرچی از دهنت در اومد نثارم کردی بی مرام شک داری زنگ بزن از هر کسی که دلت میخواد بپرس

-میگی باور کنم

-خونرو که ببینی باور میکنی بعد از تو کیفش یه نقشه در اورد و گفت اینو میبینی این خونه قراره برای تو

ساخته بشه من در تمام این مدت رو ی این نقشه کار میکردم اگه این چیزارو همون صبح بهت نگفتم

برای این بود که میخواستم نقشرو بیارم که ببینی مهناز من خیلی دوست دارم

اشک تو چشمام جمع شد سرم رو انداختم پایین

چونمو گرفت و سرم رو بالا اورد ببینم صورتتو………..الهی بمیرم خیلی دردت گرفت اره فدات شم؟؟؟؟بشکنه دستم ببخشید دیگه تکرار نمیشه بمیرم من یکم کبود شده ببخشید حلالم کن

پریدم بغلش و بوسیدمش که یهو تلفن زنگ خورد و من گوشی رو برداشتم

-الو بفرمائید

-سلام خانم سپهری اکبری هستم همکار اقای سپهری دیشب ایشون از زور قرص های زیادی که خورده بودن حالشون بد شده بود بهتر شدند؟؟؟؟؟؟

و—————————

خیالم راحت شد بار دیگه اروم سرم رو روی بالشت گذاشتم خدایا شکرت…..فکر کردم یه بار دیگه

 شکست خوردم من هم مقصر بودم باید به خاطر تهمت هایی که بهش زده بودم ازش معذرت

میخواستمشب درست مثل همیشه کنارم خوابید سرم رو روی بازوش گذاشتم و در گوشش ارووم زمزمه کردم

دوستم داری رضا؟

-نه من دیووونتم

-منو ببخش که بهت تهمت زدم سیلی که بهم زدی حقم بود.منو میبخشی

-نه تو باید منو ببخشی من باید همون موقع همه چیز رو برات توضیح میدادم اما دست خودم نیست

میدونی که عصبی بشم دیگه کنترلم از دستم خارج میشه یادته یه بار داشتیم با هم راه میرفتیم پسره

فکر کرد دوست دخترمی بهت چشمک زد

-اره یادمه رضا زدی بیچاررو ناقص کردی سنش خیلی کم بود بد زدیش پسر خوب

-خب دیگه میگم که عصبی بشم نمیشه جلومو گرفت

-خب پس اگه من دوبار دیگه تورو اذیت کنم عوض ۱ روز ۱۰ روز تو اتاق حبسم عوض یه سیلی هم لابد باید یه دست ککمربند بخورم

-مهناز تیکه ننداز گفتم که ببخشید اگرم حبست کردم ترسیدم تا من برم بیرون تو ترکم میکنی حالا یه بوس به اقاتون بده و بخواب

-رضا من لیاقت تو رو ندارم به خاطر همه چی ازت ممنونم

-نه خیر مثله این که جدی جدی حوس کتکو لگد کردی ببین ضرب پام هم مثل ضرب دستم خوبه ها

-هر جور که تو دوست داری

-دیوانه شدی شبیه از وقت خوابت گذشته خل شدی یه بوس به اقاتون بده بخواب

سرم رو بلند کردم گونش رو بوسیدم و هر دو به خواب فرو رفتیم چند روز بعد ساخت و تنظیم اون نقشه تمام شد و رضا سر ساعت اومد خونه

دوباره زندگی از نو شروع شد قرار نبود من تیر ماه اون سال برم کنکور بدم چون تازه درس خوندن رو

شروع کرده بودم اما برای اشنایی با سوال ها رفتمو کنکور هم دادم و شهریور درست موقعی که جواب

کنکور اومد با رتبه ی ۳ رقمی دانشگاه ازاد تهراندکوراسین داخلی قبول شدم البته اون رشته اون موقع

خیلی تو بورس نبود ولی به هر حال بهتر از هیچی بودم رضا ازم پرسید که چرا بهش نگفتم که قبول

شدم.منم گفتم چون هزینه ازاد سنگین بوده نمیخواستم مجبور بشه بیشتر کار کنه اون به اجبار خواست

که منو ثبت نام کنه اما من زیر بار نرفتم تا اون جا که رضا ۲ روز باهام قهر کرد اما وقتی دید من بازم کوتاه نمیام بیخیال شد…….

ابان ماه بود که یک شب هنگامی که در ساعت ۹ با هم قورمه سبزی میخوردیم حالت تهو شدیدی به من دست داد …………….

به سرعت به سمت دستشویی دویدم و در را بستم رضا پریشان حال با مشت به در میکوبید و حالم را میپرسید

-مهناز مهناز جان خوبی عزیزم باز کن درو ببینم چت شد باز کن خانمم

و سپس در حالی که صورتم خیس بود و از ان اب میچکید در را گشودم رضا پریشان مرا سیر میکرد که خود را در اغوشش انداختم و دیگر هیچ نفهمیدم……………

لحظه ای بعد با قطرات ابی که به صورتم میپاشید و ضرباتی که به صورتم میزد بهوش امدم سر گیجه شدیدی داشتم و متوجه سوالات پیاپی رضا نبودم گفت که بهتر است شبانه نزد دکتر برویم اما من ممانعت کردم و گفتم بهتر است فردا این کار را انجام دهیم به سمت میز شام رفتم تا دوباره غذا را گرم کنم تا با هم غذا بخوریم رضا گفت که گرسنه نیست اما وقتی ضعف عجیب مرا دید گفت به خاطر تو میخورم صبح روز بعد رضا به محل کارش نرفت و من رو صبح نزد دکتر برد و چون دکتر به دو مورد شک کرد دو ازمایش خواست

۱-خونریزی داخلی و مسمومیت

۲-حامله بودن من

دکتر اشنا بود و به سرعت با ازمایشگاهی تماس گرفت و به ان ها هشدار داد تا جواب ازمایش مارا فوری و دو ساعته بدهند دلم اشوب بود و حس عجیبی داشتم درست حدس میزنید من حامله بودم من در استانه ی مادر شدن و رضا در استانه ی پدر شدن

رضا تا جواب ازمایش را دید در حالی که به دیوار تکیه داده بود سرش را در مشت گرفت و هم زمان با این که مینشست و خود را سر میداد خدا رو شکر گفت سپس بلند شد و مرا در اغوش گرم خود فشرد و لبخن ملایمی تحویلم داد هم شاد بودم و هم ناراضی زیرا با به دنیا امدن بچه از درس خواندن محروم میشدم اما شب که رضا مژده گرفتن پرستار را به من داد اسوده خاطر گشدم ان روز ما باشادی گذشت و شام به بیرون رفتیم رضا خواست تا خبر نوه دار شدن پدر و مادرش را من به ان ها بدهم بنابر این ان ها را هم به رستوران دعوت نموده و سورپرایزشان کردیم رضا عاشق دختر بچه بود شب که دوباره روی بازواش سر نهادم گفت

-نه ماه دیگه یه دخمل خوچگل بابایی به دنیا میاد که باباش میره براش دامن کوتاه میخله خال خالی دخمل جونش قل بده

در حالی که میخندیدم گفتم

-و اگر پسر بود دوستش نداری؟

-بچه من پاره ی تن منه مگه میشه دوستش نداشته باشم ولی اگه پسر بود شده مجبورت کنم سالی یکی بزایی میزایی تا دخمل منو به دنیا بیاری………………..

خندیدم و گفتم بسه دیگه بخواب

-بابا مارو اوردی لب چشمه تشنه بر میگردونی من میخوام از ائونننننننن لبای مثله عسلت یه ذره…………

و به سرعت روی من خوابید و از لبانم بوسه گرفت من عاشق لبان اتشینش بودم

۱ ماهی گذشت اگر دست به چیز سنگینی میزدم رضا به شدت مراد عوا میکرد تا جایی که بار ها به خاطر تکان دادن صندلی پشت دستم کوبید و گفت دفعه ی دیگه به این پشت دستی اکتفا نمیکنم مامان خانم

یک ماهی گذشت اذر ماه بود میلاد را هم تازه مژده ی دایی شدن داده بودیم من مرتب تحد نظارت پزشک بودم….درست در ۵ مین شب اذر ماه وقتی کنار رضا داشتم بهخ واب فرو میرفتم درد عجیبی به سراغم امد.

-اخخخخخخخخ ایییییییییییییی

رضا سر از روی بالش برداشت و گفت

-چت شد مهناز

-رضا رضا درد عجیبی سراغم اومده

چراغ را روشن کرد بلند شو پاشو شبونه میریم درمونگاه

-نه رضا چیزی نیست عادیه خوب میشه

-یعنی چی خوب میشه پاشو عزیزم پاشو گرنه کلاهمون میره تو هما

-نه باشه فردا اییییییییییی اخ اخ رضا من نمیتونم بلند شم بشینم اییییییییی

عرق سرد روی پیشانی رضا نشست دستش را زیر کمرم انداخت و با ارامش در حالی که من از درد به خود میپیچیدم چون پر کاه بلندم کرد ممانتو ام را بر داشت و در حالی که مرا رویی کاناپه مینشاند ارام ان را بر تن کردم طولی نکشید که به یک بیمارستان شبانه روزی رسیدیم

همان طور مرا بلند کرد و به اورژانس بیمارستان برد و با دستور پرستار روی تختی خواباند لحضه ای بعد من بیهوش شدم چشم که باز کردم ساعت ۹ صبح بود و من در اتاقی دیگر

=======================

چشمانم را به سختی گشودم سرم گیج میرفت در اتاقی که در ان بستری بودم نیمه باز بود رضا را میدیدم که در حالی که در موهایش چنگ میانداخت جلوی در بیقرار راه میرفت به ارامی صدایش زدم اما نشنید صدایم را کمی بالا تر بردم

-رضا

وارد اتاق شد دستم رو فشرد یشانی ام را بوس کرد و گفت خوبی عزیزم

-من چم شده بود رضا
-بذار یه نیم ساعت دیگه دکتر میاد خودش برات تعریف میکنه عزیزم

-تو بهم بگو.چرا پریشونی

اشك از چشماش سرازی شد تازه داشت با من من حرف میزد که یه خام دکتر وارد اتاق شد

-سلام خانم سپهری خوبین

-الان خوب بودن من مهم نیست بچم چطوره

-ببینین خانم بچه شما کاملا سالمه و در خطر نیست این شما هستید که در خطرید رحم شما مشکل داره و بچه دار شدن ممکنه حتی به مرگ شما بی انجامه بیماری شما متاسفانه درمانی بجز معجزه نداره به هر حال بهتره که امید وار باشین اما این بچه باید .این بچه رو باید از بین ببریم

صدام رو برد م بالا و خواستم از جام بلند شم رضا گریه کنان دست منو میگرفت و میگفت اروم عزیزم

-یعنی چی درست حرف بزن یا میمیرم یا چی

ممکنه با عث سرطان یا مشکل پیدا کردن ستون فقراتتون بشه

-خیله خب حالا فکر کردم چی شده من مهم نیستم بچم باید سالم به دنیا بیاد

رضا-یعنی چی مهناز من نمیخوام بچم بی مادر بزرگ بشه

دکتر ما رو تنها گذاشت

-رضا عزیزم کی گفته بچه ی تو باید بی مادر بزرگ شه تو جوونی ول داری زیبایی خب به فرضم که اگه من مردم یا فلج و دور ریختنی شدم میری یه زن دیگه میگیری این پنبرو از گوشت بیرون کن من به خاطر نجات خودم بچه رو نمیندازم همین

-اینم تو گوش کن من حاضر نیستم به هیچ قیمتی تو رو از دست بدم چرا نمی فهمی ببین این حمله یک بار برات پیش نمیاد در طول دوران بار داری بار ها به سراغت میاد و ضعیفت میکنه نمیخوام از پا در بیای این یه دونه رو میندازیم ایشالا خدا کمکمون میکنه سلامتیت رو بهت برمیگردونه تو هنوز خیلی سنت کمه اصلا میبرمت امریکا پیش عموم

-رضا من مهم نیستم مگه تو نمیخواستی بابا بشی مگه دختر نمیخواستی حالا من هم همین دختر رو برات میارم

-عزیزم چیزی نیست این بچه هم فعلا به دنیا میاد فردا وقت گرفتم این بچرو

-این بچرو چی رضا چی؟میخوای خودت با دستای خودت برگه ی قتل بچتو امضا کنی نه من نمیذارم نمیذارم رضا شده ازت طلاق بگیرم این بچه باید به دنیا بیاد

رضا اشک هاشو پاک کرد دید که مهر و محبت بی فایده است و باید با اقتدار همیشگیش وارد بشه تا ازش حساب ببرم

-روی حرف من حرف نمیزنی مهناز فهمیدی؟من باباشم من براش تصمیم میگیرم

-این بچه بابای قاتل نداره

-خیلی بی مرامی مهناز خیلی

اینو گفت و بیرون رفت تازه به خودم اومدم زدم زیر گریه به نظرم وجودم تو این دنیا ضروری نبود من بچم رو حس میکردم نمیخواستم از دستش بدم نمیخواستم

۱ ساعت بعد رضا برگشت در حالی که انگار با من قهر کرده باشه مانتو ام را داد و بدون حرف دسم رو گرفت و لباسم رو تنم کرد و گفت فعلا مرخصی

بدون حرف اما با گریه سوار ماشین شدم خواستم حرف بزنم

که گفت

-هیس هیچی نگو هیچی

بغضم رو قورت دادم به سمت خونه نمیرفتیم

-رضا داریم کجا میریم؟راه خونه این جا نیست

-حرف نزن اصلا حرف نزن خودت میبینی

جلوی یه کیلینیک وایسادیم

-رضا رضا میخوای چی کار کنی

-حرف نزن فقط پیاده شو

-نه پیاده نمیشم عوضی خرفت بدبخت پیاده نمیشم بچه من چه بدبخته که بابایی مثله تو داره

از ماشین پیاده شد و به سرعت به سمت در سمت من اومد از ماشین پریدم پایین و با سرعت باور نکردنی شروع کردم به دویدن فحش هاش رو میشنیدم اما میدویدم داشت به من نزدیک میشد که سوار یه تاکسی شدم و ادرس خونه بابا مامان رضا رو بهش دادم مارو تعقیب میکرد اما بالاخره گممون کرد بهخونه مامانش اینا رسیدم با گریه وارد شدم بنده خدا ها وحشت برشون داشته بود.زار میزدم و نای حرف زدن نداشتم بالاخره همه چیو با هق هق براشون گفتم هنوز حرفام تموم نشده بود که دوباره درد اومد سراغم مادرش مهربانانه درحالی که گریه میکرد منو توی اتاق خوابوند و با رضا تماس گرفت

طولی نکشید که با چند تا قرص ارام بخش خوابم گرفت اما نمیتونستم بخوابم….زنگ در به صدا در اومد از توی اتاق فهمیدم که رضا اومده………مادرش درو باز کرد صداششون به خوبی شندیده میشد صدای نفس های گرم رضا یاتپش قلبش احساس میشد.

مادر-سلام پسرم خوبی مادر

بابا-سلام

رضا تن صداش رو بالا برد و بدون این که سلام اونا رو علیک بگه داد زد

-کو کجاست؟مسخرشو در اورده نمیگه یهو عین بچه دبستانی ها میذاره در میره دلم هزار راه میره بابا من که حرف بدی نزدم خوب دوستش دارم این لعنتی رو چجوری باید بهش حالی کنم که نمیخوام از دستش بدم فقط گید کدوم اتاقه بالا یا پایین چنان حالی ازش جا بیارم…….شده با کتک میبرمش اون بچرو بندازه

من طبقه ی دوم بودم از توی تخت بلند شدم و از بالا از لای نرده ها پایین رو نگاه کردم رضا گریه میکرد و خودشو به در و دیوار میکوبید خواست بیاد بالا که پدرش بازوش رو چسبید

بابا-ای پسر من تا حالا کی صدامو رو مامانت بلند کردم که تو این جوری داری زن حاملتو میترسونی براش بده.میفهمی

-اره بابا میفهمم

بابا-پس میخوای دستی دستی بکشیش که این کارارو میکنی و این داد و هوار ها رو راه میندازی

-نه بابا ببخشید فقط بذار ببینمش باید باهاش حرف بزنم بابا تو راضی هستی من به خاطر بچه اونو از دست بدم حاضری نوت بی مادر بزرگ بشه؟بابا بذار برم باهاش حرف بزنم

بابا-مهناز بچه عاقلیه برو باهاش با مهربونی حرف بزن نه با داد و جنجال

رضا پله ها را به سمت بالا دوید من نیز به اتاق پناه بردم

در را باز کرد وحشت زده وارد اتاق شد با حرص حرف میزد اما برای ان که پدرش خشمش را نبیند صدایش اروم بود

من نیز مثله  موشی که در دام باشد به خود خزیده بودم و روی تخت گوله شده بودم و گریه میکردم

رضا-خیلی بی مرامی مهناز خیلی ……………..منو وسط خیابون ول ککردی مثله سگ میدویی بعد……………….کثافت دوستت دارم………..مهناز تو خودت میدونی من عاشق بچه هستم عاشق بچم ولی تو رو از بچه ای که هنوز ندیدمش بیشتر دوست دارم اون بچه بخشی از وجود مادرشه…….فقط ببخشی از توهه ولی تو کاملی……..مهناز از خر شیطان بیا پایین خواهش میکنم………….اینو میندازیم درمانت میکنیم یکی بهتر از اینو میاریم خواهش میکنم مهناز………….بیا بیا بریم عزیزم من میدونم تو دوسش داری ولی چاره ای نیست منم دوسش دارم یه ذره هم به فکر من باش خود خواه من وعضم از تو بد تره………پاشو پاشو مهناز جان……………

از جام بلند شدم و با غضب جلوش وایسادم و با غیظ نگاهش کردم

-چرا نمیفهمی محمد رضا من اگرم توریم بشه تو میتونی بری یه ترگل تر و نجیب تر از منو پیدا کنی لااقل قتل گردنت نمیافته

اینو که گفتم کمی دستش رو مشت کرد و بعد با سیلی کوبنده اش به صورتم نواخت پدر و مادرش پشت در بودند با شنیدن صدای سیلی در بلافاصله باز شد گریه من بند امده بود درد صورتم را سر کرده بود مادرش سرم را در اغوش کشید و پدرش چانه ی رضا را که از شرم و ناراحتی پایین افتاده بود بالا اورد و گفت

بابا-به من نگاه کن گفتم به من نگاه کن تنه لش

رضا سرش را ارام بالا اورد پدرش به جبران سیلی که رضا به صورتم زده بود سیلی محککمی به صورتش نواخت ته دلم خالی شد طاقت نداشتم شکسته شدن غرور رضا رو ببینم

بابا-این اولی برای این که رو زنت دست بلند کردی و دومی رو هم میزنم تا یا دبگیری به حرف پدرت گوش کنی

از سینه مادر جستم و دست پدر را در بین زمین و هوا گرفتم و سریع بوسه ای بر ان زدم

ناگهان خشم پدر فروکش کرد

بابا-ااا چی کار میکنی دختر

-بابا….بابا تو رو خدا گناه داره اذیتش نکنید کاری نکرد بابا اروم زد به خدا من اصلا دردم نیومد……بابا چرا روش دست بلند کردی.گناه داره پسر به این خوبی کجا میتونی پیدا کنی………..

اشک همه در امده بود رضا صورتش را لمس میکرد مادرش اشک میریخت و من هم سعی میکردم خشم پدرش را بخوابانم پس ادامه دادم

-شما که بهتر میدونید دلش خیلی پاکه..من یه ذره هم دردم نیومد چرا این جوری زدینش اخه طفلکی داغون شد صورتش……

بابا-الهی قربونت برم دروغ نگو بمن صورتت رو تو اینه دیدی؟

در حالی که داشتم میگفتم کو چی شده به سمت اینه اتاق رفتم

از دیدن صورت خم وحشت کرده بودم ضربه اش ان قدر محکم و کوبنده بود که پلک راستم جمع شده بود و پشت لبم ورم کرده بود

خندیدم و گفتم……..نه خوشم اومد ضرب دستش هم خوبه هاااااااااااااااااااااااااا

مادرش به سمت من اومد و مرا بوسید و افزود

-بشکنه دستت محمد رضا چطور دلت اومد رو صورت به این ظریفی دست بلند کنی

رضا سرش رو بالا گرفت و گفت

-بابا تاحالا روم دست بلند نکرده بودیااااااااااااااااااااااا.حتی تو بچگی……………….مامان من الهی قربونت برم تو دیگه چرا اگر یک بار دیگه اون جمله ای رو که به زبون اورد بگه خدا شاهده جلوی روی خود شما اون قدر میزنمش که دیگه نتونه بلند شه از جاش

بابا-خفه شو احمق…………مگه چی گفت طفلکی؟

-چی گفت تازه میگی چی گفت بابا……….به من میگه قاتل..فکر میکنه برای من راحته.به من میگه من میمیرم تو برو یه زن دیگه بگیر………تو بیمارستان به من میگه…….به من میگه من تو این دنیا نموندم هم نموندم توقع داشتی چیکار کنم بابا بیشتر از این سیلی حقش بود

پدر ش نگاهی به من انداخت و رو به همسرش گفت بیا بیرون خانم و دست زنش رو گرفت و از اتاق بیرون بود صدای پایین رفتنشون رو میشنیدم اون ها که رفتن رضا روی تخت ولو شد صورتش کبود شده بود جلو رفتم پایین تخت نشستم و شروع کردم صورتش رو لمس کردن

-الهی بمیرم برات دردت گرفت عزیزم؟

به حالتی که انگار با من قهر کرده باشه دستمو پس زد پوز خندی زد و گفت

-نه اون قدر که از حرفای تو دردم گرفت.سیلی بابام………ول کن……..

-به هر حال ببخشید به خاطر من سیلی خوردی شرمندم

از جاش بلند شد و تو چشمام نگاه کرد و گفت………….

تو چقدر صبوری دختر چقدر این دل لامسبت مهربونه دلت برای منی که چند لحضه پیش نزدیک بود پردده ی گوشت رو پاره کنم هم میسوزه وااااااااااااااای خدای من من چه قدر بی لیاقتم چه قدر……
…

40

نه رضا بی لیاقت منم من اصلا لیاقت این زندگی رو این ارامش رو ندارم واسه همینه که از رفتن نمیترسم واسه همینه که میگم رفتنم بهتره واسه همینه که میگم برو یه………

دستشو گذاشت روی دهنم دیگه هیچی در مورد این موضوع نمیگی فهمیدی دفعه ی بعدی دندون هات رو تو دهانت خرد میکنم..خرد میکنم مهناز خرد

با این که باید از طرز برخوردش و حرفاش بدم میومد اما……………..نه بدم نیومده بود اون سیلی واقعا شیرین بود شیرین ترین لحضه ی زندگیم دلم رو محکم کرد به این که کسی تو دنیا هست که منو دوستم داره با همه ی بد بختی هام با همه ی گند کاریهام با همه بچگیهام وای که چقدر خدا رو شکر میکردم و ازش ممنون بودم………..

رضا لحضه ای بعد منو به سمت دیوار هل داد چشمانش رو بست و لب های گرم و داغ و سوزانش رو روی لب های من گذاشت لبم کبود شده بود چشمام رو بستم رضا لب هامو گاز میگرفت و جای درد ناشی از سیلی که بهم زده بود درد میگرفت اما نمیخواستم از این لذت دل بکنم بالاخره لب هاش رو از روی لب هام برداشت خواستم چشمام رو باز کنم که دستشو روی اونا گذاشت

رضا-نه مهناز باز نکن بذار موژه هات رو ببینم مهناز من یه قولی بهت داده بودم که چند لحضه پیش شکستمش بهت قول داده بودم روت دست بلند نکنم اما شکستمش ببخشید دست خودم نیست عصبانی میشم…………..ولی توهم خیلی بیمرامی خوب بلدی غیرت ادمارو قلقلک بدی

چشمام رو اروم باز کردم

-رضا؟؟؟؟؟؟؟

-جان دلم؟؟؟؟؟

-به من وقت میدی………

-قرار شد به حرفم گوش بدی و نه نیاری

-نه نمیخوام نه بیارم فقط ازت وقت میخوام فقط ۵ شب به نیت ۵ تن اگه حالم خوب نشد خودم باهات میام بچرو میندازیم رضا تو رو خدا ۵ شب…….

-نه نمیخوام ببینم باز حالت بد بشه میدونی اون مدتی که بیهوش بودی من چی کشیدم نه نمیشه فردا همه چیز رو یک سره میکنیم

دیدم این جوری راضی نمیشه به حرفی که میزدم ایمان داشتم ته دلم روشن بود اصلا من دا رو با کمک رضا پیدا کرده بودم با اون نماز خون شده بودم…………….برای همین طاقت نیاوردم زدم زیر گریه و به دست و پاش افتادم

-رضا خواهش میکنم التماس میکنم رضا اگه منو دوست داری تو رو خدا

-نکن مهناز پاشو چی کار داری میکنی نکن خیله خب پاشو ولی قول بده بعد از ۵ شب نه نیاری

خوش حال خودم رو در اغوشش رها کردم و گفتم باشه قول میدم

بعد پیش مامان باباش رفتیم و همه چیو بهشون گفتیم صبح روز بعد من ساعت ۵ برای مناجات بیدار شدم صدای گریه و ناله هام رضا رو هم بیدار کرده بود بهش گفتم که میخوام برم قم منو برد قم فرداش برگشتیم بیخیال کار کردن شده بود و به ساز من میرقصید منو برد شاه عبد العضیم و ………وکلی جاهای دیگه شب چهارم داشت به پایان میرسید که تلفن زنگ زد به سمت گوشی دویدم

-الو بفرمائید

-سلام ببخشید منزل خانم سپهری

-بله خودم هستم شما؟

-من عبدلی هستم پزشک معالجتون

-بله سلام خانم دکتر خوبید شما

(رضا سعی میکرد گوشی رو از من بگیره اما من ……….)

-متشکرم راستش یه اشتباهی پیش اومده اون همکار من که قبل از من شما رو ویزیت کرده بود بیماری را اشتباه تشخیص داده بود شما بچتون رو انداختید خانم؟

از شوق از حال رفتم گوشی از دستم افتاد و رضا اونو برداشت

-الو الو الو چیزی شده

-پس انداختینش بله؟من اماده هر گونه مجازاتی هستم

-نه خانم ننداختیم چی میگید شما

-وای خدایا شکرت ببینید اقا خانم شما فقط یه نوع ضعف رحمی داره و با تحت درمان بودن میتونه یه بچه سالم رو به دنیا بیاره……………

41====================

وای خدایا شکرت خدای بزرگ مرسی که این همه به من توجه داری مرسی که منو کنار مردی گذاشتی

 که دوستش دارم خدایا شکرت……………..

رضا شرم گین بود بار ها منو بوسید و ازم معذرت خواست و توبه کرد با خودش میگفت خدایا اگر بچمو

انداخته بودم چی میشد…………….میخواست از دکتره شکایت کنه اما من نذاشتم گفتم به پاس نعمتی

که خدا بهمون داده میبخشیمش بیچاره دکتره کلی اشک ریخته بود و برای تماس با ما با خودش کلانجار رفته بود دکتر به من یه سری دارو و داد و با تلنگر به رضا گفت

-جناب سپهری ساعت ۸ و نیم خونه اومدن دیگه تمومه خانومتون ممکنه هر لحضه درد بیاد سراغشون و

بیهوش بشن چون رحمشون ضعیفه باید بیشتر پیششون باشید و ازشون مراقبت کنید .نیاز به ارامش

 دارند استرس براشون سمه ناراحتی ممکنه درد وحشتناکی رو به سراغشون بیاره اگه توانایی مراقبت

ندارید بایید براشون پرستار بگیرید

رضا به خاطر من برنامه هاشو ردیف کرده بود و با این که کاراش خیلی گیر و گره داشت اما ساعت ۶ میومد خونه………۴ ماه گذشت تو تمام این مدت وقتی درد میومد سراغم اگه رضا خونه بود میچپیدم تو اتاق و بالشی جلوی دهنم میذاشتم تا درد کشیدنم رو نبینه و غصه نخوره دردی که میکشیدم ناراحتیش کم تر از عرقی بود که رو پیشونی رضا میدیدم…….اما اون همیشه زرنگ تر از این حرفا بود و زود میفهمید که من چم  شده و دارم چی میکشم کنار تختم مینشست دستمو میفشرد و نوازشم مکرد انگار گرمای دستش ،سرخی لب هاش،عرق روی پیشونیش ارومم میکرد دردو ازم میگرفت گاهی از بس لبام رو گاز میگرفتم که جیغ نزنم لب هام به خون میافتاد…….طفلکی رضا چی کشید کار بیرون رو دوشش کار خونه رو دوشش مراقبت از من رو دوشش این دکتر اون دکتر دارو خریدن همه ی اینا رو دوشش بود نمیذاشت کار کنم مادرش هم هفته ای ۲ روز بهم سر میزد اگر میمود خونه و میدید دارم کار میکنم مثلا دستمال برداشتم گردگیری میکنم شر درست میکرد هر دفعه داد و بیداد راه مینداخت بعد خودشو ملوس میکرد صدای بچه درمیاورد و میگفت ببخشید منم دیگه عادت کرده بودم میدونستم ناراحتیو داد و بیداداش به خاطر عشقه و به خاطر سلامتی خودم…رفتیم سونوگرافی بچه دختر بود شادی رضا چندیدن برابر شد توجهش به من به۱۰۰۰۰۰۰۰۰ برابر رسید دیگه یادم رفته بود چه قدر بدبختی کشیدم چه بیچارگی ها دیدم یادم رفته بود زنه پتیاره ای بودم که خود فروشی کرده بود ادمی بودم که به جرم خیانت بیرون انداخته شده بود یادم رفته بود یتیم بودم یادم رفته بود از داداشم کینه دارم همه ی اینا رو یادم رفته بود.میلاد هر چند وقت یه دفعه یواشکی به من سر میزد و برام خوراکی و چرت و پرت میاورد کارش رو عوض کرده بود لیسانسش رو گرفته بود و داشت میخوند برای فوق…….وضع مالیش خوب شده بود دخترا دنبالش میدویدن….اما اون پاک تر از این حرفا بود خیلی پاک تراز من ۸ ماهم بود ۱۲ شب بود دردم گرفت خواب بودم از خواب پریدم عرق روی پیشونی رضا نشست خرداد ماه بود هنوز یه ماه مونده بود قرار بود بچه تیر به دنیا بیاد اول رضا فکر کرد دوباره درد از رحممه ولی تا فهمید دستی تو موهاش کشید من رو با اون وعضم بلند کرد و تو ماشین گذاشت به بیمارستان رسیدیدم دکتر بیچاره یه ربعه خودشو رسونود سزارین انجام شد دخترم به دنیا اومد خدایا شکرت اوردنش تا بهش شیر بدم گفته بودم تا بچرو به بغلم ندادید حق ندارید اجازه بدید باباش ببینتش طفلکی رضا…. وای چه لذتی داشت وقتی که سینمو تو دهان بچم گذاشتم.همون لحظه اجازه دادم رضا بیاد تو درو باز کرد بچه داشت شیر میخورد.جلو اومد به من سلام داد بهم تبریک گفت و خسته نباشید پیشونیم رو بوسید جعبه ای به من هدیه کرد که توش انگشتری زیبا بود دستم کردم خدا یا شکرت رضا انگشت اشارشو اروم روی صورت بچه میکشید و با صدایی بامزه بعضی جمله هارو تکرار میکرد

-الهی بابا قبونت بله.دخمل خودمه میخواد مهندس بشه باباش میخواد بلاش دامن صولتی خال خالی بخله…..

-اااااااا باباش اینقدربچرو بوس نکن صورتش زخم میشه

-مهناز گیر نده جون رضا ریشامو زدم دیگه

-حرف اضافه نباشه همین که من میگم رو حرف من حرف بزنی دندوناتو تو دهنت خورد میکنم اقا رضا

-ای بدجنس ادای منو درمیاری…………….اره…………یک حالی ازت بگیرم مامان خانوم وایسا

-نمیتونی دخملمون پشت منه تو تنهایی

-خدا بده شانس

زندگی من رو به خوشی رفته بود کاش این خوشی ابدی بود ای کاش…………..

شده بودم عزیز رضا عزیز مامان باباش……….رابطه میلاد و رضا هم خوب شده بود میلاد گشته بود ارمینو پیدا کنه اما نتونسته بود احساس میکردم شکستن دل ارمین یه جای زندگی من سایه میندازه واسه همین دعاش میکردم و ارزو میکردم منو ببخشه…………….اسم دخترمون رو رضا انتخاب کرد….. شیدا………………….

شیدا یه سالش شده بود خدا میدونه پدر و دخترچه عشق بازی با هم میکردن…..هروقت شیدا رو بغل میکردم و بهش شیر میدادم عاشقانه نگاهم میکرد و میگفت چه لذتی داره وقتی ماه و ستاررو در کنار هم میبینم

منم در جوابش میگفتم نور ماه از خورشیده اقا رضا ما هر چی داریم از برکت وجودش شماست

اونم خودشو لوس میکرد میگفت خوبه خوبه پاچه خواری ممنوع………..

کار رضا دوباره زیاد شده بود خسته میومد خونه و بهانه میگرفت منم بهانه هاشو با جون و دل میپذیرفتم به یاد صدماتی که زمان بارداری من کشیده بود میمود خونه از زمین و زمان ایراد میگرفت…………ساعت ۱۰ میومد خونه بچه خواب بود سر من داد میکشید

-باز بچرو خوابوندی که من نبینمش

-رضا عزیزم این چه حرفیه که میزنی الهی فدات شم کوچیکه خوابش میمود خب تا من سینه میذارم دهنش خوابش میبره تقصیر من که نیست میخوای گشنه بذارمش؟

-نه ببخش دست خودم نیست اعصابم خورده کارم زیاده………………………

-میدونم الهی فدات شم میدونم چرا این قدر کار میکنی……………….خسته میشی بابا من از اولش هم به همون حقوق قبلی راضی بودم بیخودی پروژه گرفتی که چی بشه اخه

-باید یکم پول جمع کنم میخوام بچه که دوسالش تموم شد بفرستمت دانشگاه

-ببین من به خدا نمیخوام من چیزی نمیخوام در کنار تو

-ولی من میخوام زنم درس بخونه لیسانست رو بگیر بعد دیگه باهات کاری ندارم

-من لیسانسم رو بگیرم میذاری برم تو شرکت میلاد اینا کار کنم

-نه خیر……….حرفای جدید میشنوم چه غلطا چه معنی داره زن بره بیرون از خونه مگه من خودم کج و کولم چیت کم بوده تا حالا

-چرا داغ میکنی اگه قراره برم درس بخونم بعد بشینم کنج خونه به چه دردی میخوره میشه بپرسم چرا این قدر بی منطق شدی چرا داد میزنی چرا گیر میدی چرا دیگه اغوشت مثه اون موقع گرم نیست؟

-حهحه اغوشت مثه اون موقع گرم نیست………….من خستم میرم بکپم خواستی بیا بخواب

چشمام پر اشک بود دیگه چاره ای نداشتم جز این که برم پیش مامانش اینا با این که میدونستم از این کار خیلی بدش میاد و اگه بفهمه پخ پخ اما میدونستم مامانش زن فهمیده ایه اون تو بچه داری هم خیلی کمک حالم بود

دیگه چاره ای نداشتم طاقتم تموم شده بود……………..بچه داری به اندازه کافی برا من ۲۰ ساله سخت بود دیگه نمیتونستم بیمهری شوهر رو هم تحمل کنم……………فرداش وقتی رضا رفت سرکار به بهانه این که شیدا رو ببرم مامان بزرگ و بابازرگش ببیننش رفتم خونه مادر شوهرم اینا……………باباش سرکار بود

مامانش از دیدن من غرق شادی شده بود تمام مدت شیدا رو میبوسید و قربون صدقش میرفت

-الهی قربون چشمای نازت برم ناناز مامانی

-مامان این قدر پرروش نکنید تو رو خدا همین جوری یه ذره گریه میکنه من باید کلی منتش رو بکشم تا اروم شه و اعصاب رضا رو بهم نریزه

-خب بریزه بچه همینه دیگه…………..مهناز جان مادر چشمات خستس چیزی شده

-نه چیزی………..نه چیزی نشده

-چرا معلومه یه چیزی شده به خاطر بچه داری خسته ای؟میخوای چند ماه پیشت بمونم کمکت کنم

-نه نه مامان به خدا من مراقبت از شیدا رو خیلی دوست دارم این بچه خیلی اروم و مظلومه فقط……..

-فقط چی رضا کاری کرده…………..روت دست بلند کرده…………

-نه………نه طفلک یه مدته کارش زیاد شده دیر میاد خونه……….بهونه میگیره از

 زمین و زمان…………به همه چی گیر میده بعدم یه کلمه با من حرف نمیزنه بدون

خوردن شام میره میگیره میخوابه اصلا نمیگه تو کی هستی…………….چند شب

 پیش شیدا ساعت ۱ شب زد زیر گریه اونقدر با من بد برخورد کرد که داشتم دق

 میکردم نصفه شب به من گفت خیره سرت برو اون لامسبو بزار دهنش خفش

کن…….اصلا طرز حرف زدنش عوض شده میترسم دور و برش بپیلیکم کتکم بزنه ازش

 میترسم شده مثه این مردای متحجر میگه میخوام بفرستمت دانشگاه اونم پیام

 نور…اجازه کار کردنم بهت نمیدم چرا این کارا رو میکنه نمیدونم حالا تو رو خدا چیزی

بهش نگیدا میدونید که عصبانی بشه بدتر لج بازی میکنه

-گه خورده پسره الدنگ شبا تا کی تو خونه تنهایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

-معمولا تا یازده یازده و نیم گاهی هم ۱۰ میاد جمعه ها هم که تمام مدت خوابه

-الهی بمیرم برات پسره بیشعور نمیگه زن به این جوانی نباید تا این موقع تنها بمونه

یه حالی ازش بگیرم که حال کنه صبر کن باباش بیاد میگم حالیش کنه زن داری یعنی چی

-نه تورو خدا مامان………..من فقط یکم باهاتون درد و دل کردم کارش تموم میشه

خوب میشه میشناسینش که گناه داره خستس خب الهی بمیرم میترسم این قدر کار میکنه مریض شه………….

ددر حالی که من حرف میزدم شیدا تو بغل مامان بزرگش وول میخورد و می گفت

-به به…به به

مادر-گشنت شده مامانی؟اره بیا بیا برو پیش مامانت

شیدا رو گرفتم و بوسیدم و در حالی که ارام به سینه ام میک میزد……..نازش میکردم…

مادر-میدونی چیه تو پسر منو لوسش کردی اگه این همه محلش نمیذاشتی تاحالا ادم میشد ببین دختر با خودت چی کار کردی چرا این قدر لاغر شدی؟؟؟؟؟؟؟ناسلامتی تو بچه شیر میدی……….این قدر غصه نباید بخوری شیر قهره که نمیخوای به بچه بدی…رنگو رخشو ببین تو رو خدا چند کیلویی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

-۵۹ تا

-وای خدای من ببین تا یه مدت به شیدا شیر خشک بده یه ذره چاق شی بعد دوباره شیر خودتو بهش بده…………

-والا چیبگم..اخه……….

-اخه چی؟

-اخه میخواستم این کارو بکنم ولی رضا دعوام کرد گفت تا ۲ سالگی باید به بچه شیر بدی..نمیخوام ناراحتش کنم بعدم حالا که طوریم نشده فقط گاهی ضعف میکنم

-رضا خیلی بیخود کرد درسته که ما میگیم تا وقت مذهبی باید به بچه شیر داد ولی نه وقتی که حال مادر این جوریه نکنه این پسره میخواد دستی دستی………لا اله ال…ببین چجوری دهن ادمو باز میکنه ها پاشو پاشو دختر پاشو تلفن رو برام بیار یه زنگ بهش بزنم امشب بیاد این جا

-نه مامان تو رو خدا ………………..

-یادت باشه رو حرف بزرگترت حرف نزنی بدو نترس میدونم باید چکنم ناسلامتی بچمه ها……………..تو از یه طرف اون مهسای بیچارم از یه طرف بیچاره دختر

-مگه مهسا طوریش شدده

-اره طفلک نامزدش ول کرده رفته

-اخی طفلکی

-اره بچم دعا کم براش

-چشم

گوشی رو دادم بهش تلفن رو گذاشت رو ایفون

رضا-الو سلام مادر چطوری

-با احوال پرسی های تو بیمعرفت دلم برات یه ذره شده کجایی؟

-کجام؟؟؟؟؟؟دنبال نون حلال…سرم شلوغه مادر

-معلومه ببین امشب ساعت ۸ منتظرتم ها به مهنازم گفتم بیا خونه ما

-امشب؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اصللا حرفش رو نزن من امشب تا ۱۲ یا ۱ شب کار دارم

-وای وای وای چه حرفا…………..زنت رو هر شب تا این موقع تنها میذاری؟

-نه مادر امشب یکم کار دارم من هر شب ۷ خونم

-از صدات معلومه دروغ میگی…………….

-چیه مامان نکنه مهناز اومد شکایت

-دیدی دروغ میگی نه خیر اقا عروسم یه پارچه خانومه………………

-به هر حال من امشب کار دارم

-به هر حال من امشب منتظرتم نیای شیرمو حلالت نمیکنم خدافظ

-خداحافظ مادر خدا حافظ پس به مهناز بگید خودش بیاد سمت خونه شما من دیگه نمیرم دنبالش

-به به بی غیرتم که شدی……………….نترس تنبل خان میگم اقاجونت بیارتش خداحافظ

و گوشی رو گذاشت

-بفرمایید اینم از این

-من که چشمم اب نمیخوره که بیاد

-چرا از ترس باباشم که شده میاد ……………..عین سگ از باباش حساب میبره من پسرم رو بهتر میشناسم

شیدا خوابش برده بود

مادر-پاشو نفسم پاشو برو بچرو بذار رو تخت خودتم یکم دراز بکش تا ناهار حاظر شه پاشو

-چشم مادر

رفتم تو اتاق خانم جان به شوهرش زنگ زد تا یه ساعت باهم پچ پچ میکردن دلم اشوب بود..میترسیدم یه شری بشه رضا بدتر لج کنه

مدتی گذشت ناهار خوردیم عصر اقاجون اومدم و منو کلی تحویل گرفت و یکم باهام حرف زد و چند تا سوال ازم پرسید ساعت ۹ بود که رضا بالاخره با  ۱۰ تا تلفنی که بهش زدیم با یه دسته گل اومد خونه……………..

-سلام سلام بر مادر و پدر عزیزممممممممممممممممممممممممممممممم خوبین

مادرش رو بوسید پدرش رو ماچ کرد بدون سلام کردن به من شیدا رو از بغلم بیرون گشید

-الهی بابا قبونت بله چه بزلگ شده دخملم بخولمت؟اله؟

بابا-  مث که اصل کاری رو یادت رفت………………

-ببخشید خوبی مهناازم؟

-مرسی ممنون

مامان-پاشو پاشو بریم شام بخوریم……………….

نشستیم سر میز شیدا رو رو زمین خوابونده بودم داشتم شام میخوردم که زد زیر گریه………………..

به سرعت از جام بلند شدم

مامان-بشین دخترم………………..بدو رضا بدو برو بچتو اروم کن

-مامان من خستم بعدشم گشنشه میخوای من برم بش شیر بدم؟

مامان-پاشو بت میگم

-نه مادر رضا راست میگه شیدا گشنشه………………شما بفرمایید بخورید من الان میام

رو مبل نشستم شیدا رو در اغوش کشیدم سینمو دهانش گذاشتم و شالم رو روی صورتش کشیدم……………….

-بابا-رضا چرا خانومت شده پوست و استخون..با این وضع میذاری به بچه هم شیر بده؟

رضا در حالی که لقمشو قورت میداد به سختی گفت

-چشه مگه بابا ماشالا سر و مور و گنده…بعدم توقع نداری بذارم مثه این زنیکه ها شیر خشک به خورد بچه طفل معصومم بده……………..معلوم نیست چه اشغالی تو اون شیرا هست…………………..

بابا-اولا درست حرف بزن دوما وقتی زن ادم مریضه اون شیر میشه شیر قهره و ضررش برا بچه زیاده سوما شیر های الان تقویت کننده داره

بعد رو به من گفت

بابا-مهناز جان از فردا براش شیر خشک خارجی میخرم میفرستم لاغر شدی دخترم

-چشم بابا هر چی شما بگید

رضا-ااااااااااااااااااااا از کی تاحالا این قدر حرف گوش کن شدی مهناز خانوم……………بچه من باید شیر مادر بخوره بعدم شما نگران لاغری مهناز نباشید.لابد خانوم رژیم گرفته خوش هیکل شه

پدرش دیگه از کوره در رفت با غضب صندلی رو زد کنار و به رضا گفت………….پاشو پاشو بیا بیرون د با تو ام پاشو……………….

ادامه دارد…