مـــــن یـــهــ دیــــوونـــــم✖کــــه دیــــوونــــگـــیـشـو✖

دوســـــــــــت دآره✖

تــــــــمام دلخوشی دنیــــای من این است….
که ندانـــی و دوستت بدارم….
وقتـــــی میدانـــِی و میرانیم…
چیزی درونم فرو میـــــریزد….
چیزی شبیه غرور…
خواهش میــــــکنم….
گاهی خود را به نفهمی بزن…
و بگذار دوستت داشته باشم….
بعد از تو هیچ کس الفبای روح و قلب مرا نخواهد خواند…
نمی گذارم… نمی خواهم…
تو را… همین که هستی دوستت دارم…
حتی سایه ات را…
که می دانم هرگز به آن نخواهم رسید….

هنوز آنقدرها تنها نشدم که به پای تو بیفتم
آنقدرها تنها نشدم که عشق را از تو گدایی کنم
فکر نکن تنها امیدم تویی ، فکر نکن بدون تو میمیرم
چیزی جز بی خیالی و بی وفایی از تو ندیدم
بودنت تنها یک بازیست و من بازیچه تو
نمیخواهمت دیگر ، میخواهم آرام باشم و بی درد
میخواهم نفس بکشم راحت ، به دور از نفسهای تو و رها از دامت
نمیخواهم تو را ، دیگر به سراغ من نیا
گرچه میدانم بعد از رفتنت سراغی از دلم نمیگیری
شاید من روزی دلم هوایت را کند اما تو حتی خاطره هایمان را هم در ذهنت نمیبینی
نمیخواهم تو را ، تویی که دیگر برایم هیچ ارزشی نداری ، میدانم پشیمان میشوی ، تنها و بی همزبان میشوی
برو و بیخیال من شو  ، آنقدرها مرا میخواهند که تو حسرت نمیشوی برایم ،هیچگاه ماندگار نمیشوی برایم
حسرت با هم بودن را در دلت میگذارم ، من همین روزهاست کسی دیگر را در آغوشم بفشارم…

نمیتوانم ، دیگر دلی ندارم ، با من باشی میسوزی … هدر میروی
با من باشی تنها میمانی ، تو داری روی آب برای خودت قصر عشق را میسازی
از من گذشت دیگر ، بی احساس شده ام ، مشکل از تو نیست ، من سرد و خالی شده ام
نفس را از من گرفتند تا همنفست باشم، دلی ندارم دیگر تا همدلت باشم
زبانم بند آمده و نمیتوانم همزبانت باشم ، بهتر است دیگر نباشم…
احساسم تنها با غم است ، لحظه هایم پر از غصه و ماتم است !
همیشه دل گرفته ام ، پس چگونه با دل گرفته ام تو را خوشحال کنم ، چگونه با این دل سرد لحظه های با تو بودن را سر کنم؟
نمیتوانم ، دیگر به عشق اعتقادی ندارم….
دلم زخمیست ، روحم درگیر دردیست که مدتهاست همراه من است !
نمیتوانم، دیگر نفسی ندارم تا به تو بدهم…
نه دروغی در کار است ، نه کسی در راه است ، دلم خسته و گرفته و در خواب است!
به خوابی رفته ام که نه مهر را میشناسم نه محبت را ، نمیتوانم حس کنم گرمی دستهایت را
نمیتوانم من دیگر حوصله ی زندگی را ندارم ….
دلم گرفته و هیچکس را نمیخواهم جز تنهایی
من در این ویرانه ام و در حسرت آبادی….

عشق با تمام تلخی هایش ، شیرین است.
گرچه انتظار سخت است ، اما پایان انتظار ، آغاز زندگی است.
آغاز عشق ، همیشه با تو بودن است، دلخوشی من با تو نفس کشیدن است،
روز مرگ من ، لحظه ی بی تو بودن است.
لحظه های خیس من ، به یاد تو ام در این غروب دلگیر و پر از غم.
هنوز هم به یادت پر از احساسم ، هنوز هم به عشقت پر از امیدم
هنوز با تو به رویاها میروم ، هنوز باور ندارم که دور از تو ام.
مدتهاست که با این دوری و فاصله ساخته ام ، تو نیستی که ببینی از غم نبودنت هنوز خودم را نباخته ام.
بشنو صدای فریاد مرا ، ای خدا برسان به من یار مرا .
هر روز مست تو ام ، در این حال مستی ، باز هم در غم دوری توام.
دفترم پر از شده از بهانه های من ، چشمهایم پر شده از اشکهای من ، چگونه سر کنم بی تو این لحظه های دور از تو بودن را.
عشق من هر جایی بدان که به یاد توام ، همیشه در آرزوی دیدن چهره ی ماه توام، من که هر شب می بینم چهره ات را در آسمان ، میبوسم گونه ی تو را از همینجا ، و مینشینم به انتظارت در مرز بین سرزمین تنهایی و دشت عاشقان.

می خواهم برایت تنهایی را معنا کنم:

در ساحل کنار دریا ایستاده ای،

هوای سرد و صدای موج،

به خودت می آیی و یادت می اید،

دیگر نه کسی است که دستش را روی شانه هایت بگذارد!

و نه صدایی ک قشنگ تر از صدای دریا باشد...♥...

فقط چند قطره اشکو تصویر لعنتــ×ـــی.......

تنهایـــــــی ینی این........!!!!!

در گذر از کوچه تنهایی ، خاطرات گذشته دوباره زنده شدند.
خاطراتی به رنگ غم ، غصه هایی که رها نمیشوند از من.
نقش برگهای خزان بر روی دلی با حال و هوای دلگیر.
دلتنگ بارانم ، چگونه اشک بریزم ، در جستجوی یک سرپناهم.
تا به امروز سرپناه من همان تنهایی دیروز ، تا به حال ندیده ام یاری بهتر از آن غم بیمار
آیا کسی فهمید که چرا دلگیرم ؟
آیا کسی میداند که اگر اینگونه بمانم میمیرم؟
غم این دل خسته را چه کسی میداند ، درد این دلشکسته را چه کسی میداند.
او که میداند درد مرا ، به دنبال دوای درد خودش میگردد ، او که نمیداند حال مرا ، نمیداند سرگذشت سیاه مرا.
در گذر از کوچه تنهایی ، در کوچه ای که نیست حتی یک آشنایی، نشسته ام در گوشه ای و دلم را آرام میکنم.
مینشینم به انتظار ، میمانم در حسرت یار ، فریاد میزنم که اینجا نیست یک دلدار؟
فریاد بر آمد آنکه در جستجوی کسی نگرد ، اینجا یاری نیست ، همه هستند در خواب! من نیز مثل توام ، آنقدر بی وفایی دیده ام ، که من نیز مثل تو یک آواره تنهایم.

زن که باشی .. عاقبت یک جایی ،یک وقتی... 
به قول شاهزاده کوچولو دلت اهلی یک نفر می شود ... 
و دلت ،برای نوازش هایش تنگ میشود ... حتی برای نوازش نکردنش ... 
تو میمانی و دلتنگی ها... 
تو می مانی و قلبی که لحظه های دیدار تند تر می تپد.. 
سراسیمه می شوی ،بی دست و پا می شوی... دلتنگ می شوی ،دلواپس می شوی... دلبسته می شوی ؛و می فهمی... نمی شود