چقدرسخته
چقدرسخته دلت بخوادبه دیواری تکیه بدی که یکبارزیرآوار غرورش تمام وجودت له شده ،
چقدرسخته توخیالت روزها باهاش حرف بزنی اماهمین که بهش رسیدی هیچی جزسلام نتونی بهش بگی ،
چقدرسخته وقتی بهش برسی ودونه های اشک گونه هاتو خیس کنه ولی بخندی ، وبجاش یه زخم همیشگی رو قلبت چقدرسخته توچشمای کسیکه تمام عشقتو دزدید هدیه داد زل بزنی وجای اینکه لبریز کینه ونفرت شی ولی حس کنی هنوزم دوستش داری ،
چقدرسخته پشتت بهش باشه واشک بریزی ونذاری بفهمه که هنوزم دوستش داری ،
چقدرسخته گل آرزوهاتو درباغچه دیگری ببینی وهزاربارتوخودت بشکنی واونوقت بگی گل من باغچه نوت مبارکه......
چقدرسخته....
واقعا....
هعی....