چه رسم جالبی است:
محبت را می گذارند پای "احتیاج"
"صداقت" را می گذارند پای "سادگی"
"سکوتت" را می گذارند پای "نفهمی"
"نگرانیت" را می گذارند پای "تنهایی"
"وفاداریت" را پای "بی کسی"
و آنقدر تکرار می کنند که خودت باورت می شود که...
تنهایی...
بی کسی...
محتاجی...