دلم بهانه میگیرد نبودنت را
هیچ راهی برای سرکوبش نیست
نه خاطراتت
نه رویایت
نه یادت
تنها
مثل هیزمی که به آتش نهاده ای
می سوزد و می سوزاند
امید دارم
اشک شاید مرهمی براو باشد
بـــــــ*اران
.
.
.
وقتی فریادت را نمی شنود
ودست و پا زدنت برای رسیدن به آرامش را
سکوت کن
سکوتی بلند و عمیق
گاهی صدای سکوت بلندترازهزارفریاداست
بـــــــــ*اران