کفشات رو در بیار ، جدی میگم کفشات رو در بیار !
چرا؟
آخه تو توی یک سرزمین مقدسی !
آره شک نکن تو توی قلب منی !
.
.
.
دل به هر کجا رو کند ، آخر بیاید سوی دوست / قبله دل ها کجا باشد به غیر از کوی دوست
.
.
.
در کاخ مجلل خبر از عشق مجو / که سعادت همه در کلبه درویشان است
.
.
.
دروغ نیست اگر بگوویم
که بی تو، زنده مانی میکنم ، نه زندگانی !
.
.
.
از میان اشک های غبار آلود که محتاج هر محبت است ، قطره اشکی به نام
سلام تقدیمت میکنم . . .
.
.
.
ارزش وصل نداند مگر آزرده هجر / مانده آسوده ، تا که منزل برسد . . .
.
.
.
آخرین تماشایت را پلک نخواهم زد ، مبادا تصویرت در چشمانم آواره شود . . .
.
.
در ذهن اگر نیافرینمت میمیرم / از شاخه اگر نچینمت میمیرم
ای عادت چشم های بی حوصله ام / یک روز اگر نبینمت میمیرم . . .
.
.
.
آه مکش و اشک مریز ، غصه مخور ، شب در میان است ، خدا مهربان است . . .
.
.
.
طنین نبض بارانی ، بلوغ چشمه سارانی / تو را من دوست میدارم ، میدانم که میدانی . . .
.
.
.
چشم ماه تو عجب جلوه گه بیداد است / خدا به روی تو سر عشق کدام استاد است
خم ابروی تو را دیدم و رفتم به سجود / صید را زنده گرفتن هنر صیاد است . . .
.
.
.
من گرفتار سکوتی هستم که گویا از هر فریادی بلندتر است . . .
.
.
.
محبان را غم محبوب سخت است / فراق مهربان خوب سخت است
ز هستی دل بریدن نیست مشکل / دل کندن از محبوب دلربا سخت است . . .
.
.
.
خدایا دلم گرفته ، میان این همه آرزوها ، دلتنگ ترین بنده ات را دریاب . . .
.
.
.
ای بشر آخر پنداری که دنیا مال توست / ورنه پنداری که عجل دنبال توست
هرچه خوردی مال مور / هر چه بردی مال گور
هر چه مانده مال وارث / هر چه کردی مال توست . . .
.
.
.
گرچه از خاکیم و مشتی خاک زیر انداز ماست / آسمان کوچکترین بازیچه پرواز ماست . . .
.
.
.
نبردی از وفا یک ذره بویی / به هر ساعت شوی مایل به سویی
فقط یک نکته میگویم قبول کن / عزیزم واقعا بی چشم و رویی !!!
.
.
.
سفر کردی غروبی از کنارم / تو را ای کاش میشد باز دارم
تو میگفتی که میآیی دوباره / از آن روز دائما چشم انتظارم . . .
.
.
.
خانه دل جای بیگانه نیست ، زود بیا تو میخوام در رو ببندم !